Als ik geweten had hoe leuk het is om een boek te schrijven, dan had ik het al veel eerder gedaan!

De start

Eerlijkheidshalve moet ik wel bekennen dat, ondanks dat het zo leuk is om te doen, het schrijven natuurlijk niet helemaal vanzelf is gegaan hoor. Voor mijn allereerste boek ben ik begonnen om alle foto’s van 15 jaar wonen en werken in Frankrijk eens na te lopen. Het leverde al aardig wat inspiratie op voor kleine verhaaltjes. Toen ik eenmaal het idee voor het boek in mijn hoofd had, ben ik ook begonnen om steeds dingen op te schrijven die me opvielen bij de omgang met Fransen en ook cultuurverschillen en taalblunders die ik me herinnerde. Het is vaak gebeurd dat Hemko en ik bij iemand op bezoek waren en er iets gezegd of gedaan werd, waarop we elkaar aan keken en telepathisch zeiden “oh dit moet absoluut ook in het boek!”. Terug in de auto maakte ik dan meteen aantekeningen in mijn kladblokje, om het vooral niet te vergeten.

Het ontstaan van de verhaallijn

Op het moment dat alle herinneringen op basis van de foto’s en mijn aantekeningen in een tekstbestand stonden op mijn laptop, was er natuurlijk nog geen verhaallijn of iets dergelijks.  Alleen maar losse flodders. Echter, zonder aan te kunnen geven hoe, ontstond toch langzaam een idee voor een verhaal in mijn hoofd. Het boek zou 12 maanden beslaan en alle typisch Franse dingen die in een jaar gebeuren moesten er in voor komen. Van drie koningen begin januari tot een Oud en Nieuw zonder vuurwerk. Een eerste ruggengraat voor het verhaal begon zo te ontstaan. Dan waren er natuurlijk ook een “held” en een “heldin” nodig en die moesten elke dag wat te doen hebben en elkaar daarbij tegenkomen.
We worden in onze woonomgeving omringd daar mensen die oesterboer zijn of kokkelvisser. Bovendien rijden er elke dag heel wat oesterboeren met hun tractor voor ons huis langs, om naar hun oesterbanken op zee te gaan. Vijftien jaar ervaring daarmee moest genoeg zijn om een geloofwaardige oesterboer in mijn boek tot leven te kunnen brengen vond ik.
Ooit had ik het idee opgevat om een foodblog te starten met Franse gerechten, zoals Fransen die thuis door de week eten. Heel wat Franse vrienden, buren en bekenden hebben daarbij geholpen. Ik heb daardoor een paar honderd recepten in een Excel file staan. Daar kon ik dus wel wat mee vond ik zelf. Wat mij betreft zou de “heldin” Nederlands zijn en voor een jaar een foodblog op komen zetten in een fictief gehuchtje in ons dorp en naast een oesterboer wonen. Zo kreeg het boek steeds meer vulling.

Waarom het Feelgood genre

Het is natuurlijk wat onverstandig om zonder enige schrijfkennis aan een heel boek te beginnen. In het verleden heb ik drie keer een schrijfcursus gedaan (in Hoorn, bij de Volksuniversiteit in Amsterdan en bij de LOI). Voor ik begon met het schrijven heb ik een aantal boeken gelezen over schrijven en ook in het bijzonder over het schrijven van Feelgood romans. Ik heb niet de illusie dat ik iemand ben die na het lezen van wat boeken dan ineens hoogstaande literatuur op papier kan zetten. Het leek me bovendien leuk wanneer  gasten bij ons op vakantie mijn boek zouden lezen en daarmee onze omgeving en ons leven met andere ogen zouden kunnen bekijken. Daarom zou het handig zijn wanneer mijn boek voor iedereen toegankelijk is. Vandaar de keuze voor het Feelgood genre; een luchtig boek, dat lekker makkelijk weg leest tijdens de vakantie.

Oops en in eens zijn het er drie in een serie

Het schrijven zelf ging zo razend snel en ik had zoveel ideeen om te verwerken in het verhaal, dat ik binnen de kortste keren een veel te dik boek had. Uit Boek 1 heb ik meer dan 10.000 woorden geknipt en heel veel ideeen over onderwerpen en cultuurverschillen waar ik nog over wil schrijven. Ik heb dan ook bedacht om een serie te maken, van zeker twee en hopelijk 3 delen.
Deel 1 gaat met name over algemene cultuurverschillen tussen Nederlanders en Fransen, jaarlijks terugkerende evenementen, eten en drinken en de Franse taal.
Deel 2 en deel 3 gaan o.a. over het Franse schoolsysteem, de gezondheidszorg in Frankrijk, oud worden in Frankrijk, de Franse politiek en wat er verder nog naar boven komt en natuurlijk valt er weer genoeg te lachen.

Mijn eerst volgende boek zal echter een losstaand verhaal zijn.  Ik heb al vier heel verschillende verhaallijnen in mijn hoofd om uit te kiezen. Graag wil ik even zien of er belangstelling is bij uitgevers voor mijn eerste boek en wat voor reacties er komen op het boek. Ik zal er vast inspiratie in vinden voor nog meer ideeen voor de volgende twee delen. Ik heb stiekem nu al zin!